დაფნა, როგორც მცენარე სურნელოვანი სანელებელიცაა და ძლიერი ბუნებრივი წამალიც. მისი სამშობლოა ხმელთაშუა ზღვა, თუმცა დღეს ბევრი ქვეყნის ბაღებშია გავრცელებული. იზრდება ხედაც და ბუჩქადაც. მარადმწვანეა და აქვს ტყავისებრი ფოთლები. მდინარია ეთერზეთებით, ვიტამინებითა და მინერალებით სავსე სამკურნალო ძალით. დიდი რაოდენობით აქვს ცინეოლი, ევგენოლი, ლინალოლი, A და C ვიტამინები . ცინეოლი მოქმედებს ანთების საწინააღმდეგოდ და ამოსახველებლად, ევგენოლი — ტკივილგამაყუჩებლად და ანტისეპტიკურად. ამიტომ დაფნის ფოთოლი გამოიყენება რევმატიზმის, ართრიტის, კუნთების ტკივილის, ბრონქიტის, გასტრიტის, კანის ანთებებისა და საჭმლის მომნელებელი პრობლემების დროს. დაფნა უებარია სიაბედთან საბრძოლველადაც. მისი ანტიოქსიდანტები ხელს უწყობს გლუკოზისა და ქოლესტერინის დონის შემცირებას. გაციებისას დაფნის ჩაი ამცირებს სიცხესა და ხველას, ხოლო ტკივილების დროს დაფნის ზეთი ეფექტურად ამშვიდებს დაჭიმულობას და ართრიტს. ფოთლის ნახარში გამოყენებადია თმისთვის — ამცირებს ცვენას, აქრობს ქერტლს და აძლიერებს ფესვებს, თმას კი სუნს არ უტოვებს. ასევე სასარგებლოა თირკმლის პრობლემების, კენჭებისა და კანის გაღიზიანების დროს. გამოყენება მარტივია: ჩაი: 1–2 ფოთოლი, 10 წუთი დაყენება. ნაყენი: 5–10 ფოთოლი 1 ლიტრ მდუღარე წყალში, 1 საათით დაყენებული. დაფნის მიღებისგან თავი უნდა შეიკავონ ორსულებმა, მეძუძურმა, 12 წლამდე ბავშვებმა და ალერგიულმა პირებმა. დაფნა — პატარა ფოთოლი, დიდი ძალით.
რა კულტურული, ეკონომიკური და ეკოლოგიური მნიშვნელობა აქვს ველურ მცენარეებს? – გზამკვლევი მოკლედ 👇
