ფუტკრისა და ბარტყის დაავადებების დროული ამოცნობა მეფუტკრეობაში გადამწყვეტია მთავარი არის დაკვირვება — თითოეულ დაავადებას თავისი ნიშნები აქვს. მაგალითად, ნესტიან ამინდში ფუტკრის კანკალი, გაფართოებული მუცელი და განავლით დასვრილი ფიჭები მიუთითებს ნოზემატოზზე. თუ მკვდარ ფუტკარს ცუდი სუნი აქვს და მარტივად იშლება, შესაძლოა საქმე გვქონდეს სეპტიცემიასთან ან პარატიფთან. ვაროატოზის დროს სკის წინ ცვივა უფრთო ფუტკარი, ხოლო სხეულზე შეიმჩნევა მცირე პარაზიტი. აკარაპიდოზისას ფუტკარი დაფრენის შემდეგ ახლოს ვარდება და ფრთები გაშლილი აქვს, პარაზიტი ტრაქეას აზიანებს. თუ ფუტკრის განავალი ძაფისებრია, – ეს მაისის ავადმყოფობაა, ხოლო თეთრი, გაჭიმული ბარტყი მიუთითებს ჩაკირულ ბარტყზე. თუ სუნიანი, ჩაზნექილი უჯრებია და ბარტი ძაფივით იწელება, – ამერიკული სიდამპლეა, ხოლო მძაფრი სუნის გარეშე – ევროპული. ფუტკრის სიკვდილი ან სკიდან გაქცევა ხშირად გამოწვეულია ნესტით, შიმშილით ან უდედობით. ნებისმიერი სიმპტომის აღმოჩენისას აუცილებელია სკის შემოწმება, სისუფთავის დაცვა, დეზინფექცია, ახალი სკის გამოყენება და საჭიროებისამებრ ვეტერინარული ლაბორატორიული ანალიზი. დაკვირვებული მეფუტკრე ყოველთვის გადაარჩენს ოჯახს.
