საიდან იღებს სათავეს ქართული გასტრიტურიზმი და ხომ არ მოძველდა ქართული გემო? როგორ შეიძლება განახლდეს ტრადიციული კერძები თანამედროვე გემოებით ისე რომ არ დავკარგოთ უნიკალური გემო და გავამდიდროთ ახლით? – გასტრონომიული ტურიზმის კონსულტანტი ქეთი კვიჭიძე პასუხობს “აგრო სიახლეების” კითხვებს:
გვყავს თუ არა მაღალკვალიფიციური მზარეულები რომლებსაც შეიძლება ვანდოთ ქართული ტრადიციული გემოები მოდერნიზებისა და განახლებისთვის?
რა კავშირია სოფლის მეურნეობასა და გასტროტურიზმს შორის (ღვინის ტურები, თაფლისა და ფუტკრის ტურები, ველნეს ტურიზმი, სადაც სწორი კვება გადამწყვეტია) გზა სოფლისა და აგროტურიზმიდან გასტრონომიულ ტურიზმამდე.
როგორ ნაწილდება რეგიონებზე ქართული გასტრონომიული მარგალიტები, რომლებიც კუთხეებისა და რეგიონების სავიზიტო ბარათია. თუ ხდება და რამდენად მნიშვნელოვანია მათი დაცვა-დაპატენტება?
ქართული ნუგბარეულის ხაზი გასტრონომიაში, – ნაზუქი, გოზინაყი…
ფხალი, როგორც ველური მცენარეებისგან დამზადბული შეჭამანდი და საუკეთესო შეთავაზება ვეგანებისთვის.
ჯონჯოლი, ძაძიკი, ღანძილი – ქართული პიკანტური გემოების არასრული ჩამონათვალი
ქართული ძირძველი სუნელ-სანელებლები, სოუსები, აპეტაიზერები, სალათები, მჟავეულ-მწნილეული.
სრული გადაცემა ნახეთ აქ 👇
