ღორის წითელი ქარი ერთ-ერთი ყველაზე საშიში ინფექციური დაავადებაა ღორებში, რომელიც იწვევს სერიოზულ ეკონომიკურ ზარალს, რადგან დაავადებათა შემთხვევების 55-80% ლეტალობით სრულდება.
დაავადება განსაკუთრებით ხშირად აზიანებს 3–12 თვის ასაკის ღორებს. 3 თვემდე გოჭები, როგორც წესი, დაცულნი არიან დედისგან მიღებული იმუნიტეტით, ხოლო ზრდასრულ ღორებს ბუნებრივი რეზისტენტობა აქვთ.
წითელი ქარის დაავადება ბაქტერიული წარმოშობისაა და ვრცელდება დაინფიცირებული საკვებით, წყლით, ნიადაგით, მოვლის საგნებით, ასევე მღრღნელების, მწერებისა და ფრინველების საშუალებით. ორგანიზმში ბაქტერია ხვდება კანიდან, ლორწოვანი გარსებიდან ან საკვების გზით.
დაავადება სეზონურია და უმეტესად გაზაფხულ–ზაფხულში ვლინდება. ინკუბაციური პერიოდი 2–5 დღეა.
მწვავე ფორმის დროს ღორს აღენიშნება მაღალი ტემპერატურა, უმადობა, სისუსტე, სუნთქვის გაძნელება და კანზე დამახასიათებელი წითელი ლაქები. ქვემწვავე ფორმა შედარებით მსუბუქია და ხშირად გამოჯანმრთელებით სრულდება, ხოლო ქრონიკული მიმდინარეობა იწვევს კანის ნეკროზს, ართრიტს და გულის დაზიანებას.
მკურნალობა ეფუძნება ჰიპერიმუნურ შრატსა და ანტიბიოტიკებს. პროფილაქტიკის ყველაზე ეფექტური გზა კი გეგმიური ვაქცინაციაა, რომელიც 6 თვეში ერთხელ ტარდება. ვაქცინაციის გარდა აუცილებელია სისუფთავის, სწორი კვებისა და ვეტერინარულ-სანიტარული წესების დაცვა, რადგან პრევენცია ყოველთვის სჯობს მკურნალობას.
ცნობისთვის, მეღორეობაში კიდევ ერთი დიდი გამოწვევაა კლიმატის ცვლილება. რას უშვება ტემპერატურის ცვლილება ღორებს – ნახეთ “აგრო სიახლეების” ვიდეორგოლი👇
გოჭების გამართული კვება სიცოცხლის პირველივე დღიდან განსაზღვრავს მათ ჯანმრთელობასა და ზრდის ტემპს. გახსოვდეს: ჯანმრთელი კვება + სტრესის მინიმუმი = სწრაფი წონამატი და ხარისხიანი ხორცი. გოჭების სწორად გამოზრდა-სუქების ტექნოლოგიას გაეცანით აქ👇
